جوش شیرین غیر خوراکی

توضیحات

جوش شیرین یا همان بی کربنات سدیم که در دو نوع خوراکی و غیرخوراکی در بازار وجود دارد.

تفاوت جوش شیرین خوراکی و غیرخوراکی در میزان خلوص ترکیبات شیمیایی و کاربرد آن است. جوش شیرین صنعتی بافت نرم تر و ترکیبات قوی تر و در بسیاری موارد همراه با ناخالصی های مضر است. از این جوش شیرین برای تمیزکاری سطوح، شست و شو، رفع بوی بد، و بهداشت دهان و دندان استفاده می شود. از طرف دیگر جوش شیرین خوراکی شامل 100 درصد سدیم بی کربنات است و ناخالصی مضر ندارد. از این جوش شیرین برای پخت وپز (ور آمدن خمیر)، مصارف درمانی مثل کاهش ناراحتی های معده و سوزش سر دل استفاده می شود.

هنگام خرید جوش شیرین در مورد خوراکی یا غیرخوراکی بودن این محصول سوال کنید. چون مصرف ناخالصی های مضر جوش شیرین صنعتی می تواند برای سلامتی بدن مضر باشد.

جوش شیرین برای چی خوبه؟

برای بررسی خواص این ماده باید به کاربردهای جوش شیرین در نوع خوراکی و غیرخوراکی آن توجه کنیم.

جوش شیرین معمولا برای تمیز کردن سطوح، مثل مایکروویو، اجاق گاز، پاک کردن لکه چای و قهوه، از بین بردن بوی تند پخت وپز، رفع بوی بد کفش یا یخچال و در مواردی برای بهداشت دهان دندان به عنوان یک دهانشویه طبیعی و برای کاهش باکتری  و حتی تسکین خارش پوست ناشی از آفتاب سوختگی استفاده می شود.

در مقابل، نوع خوراکی آن به عنوان یک عامل ور آمدن خمیر، کاهش ناراحتی معده و سوزش سر دل(خواص جوش شیرین برای اسید معده)، صد تعریق، کاهش پیشرفت بیماری های کلیوی و کاربرد جوش شیرین برای لاغری استفاده می شود.

مقدار مجاز مصرف جوش شیرین

مقدار مجاز مصرف نوع خوراکی آن برای موارد مختلف می تواند متفاوت باشد. در هر شرایطی باید قبل از مصرف آن با پزشک در این مورد مشورت کنید.

به طور کلی، برای درمان های معده بیشتر از نصف قاشق چای خوری حل شده در آب، به مقدار مشخص شده در دستورالعمل غذا یا کیک به عنوان عامل ورآورنده خمیر (بین 1.5 تا 2 قاشق چای خوری) و به دوز مشخص برای افزایش استقامت و کاهش اسیدوز عضلانی ورزشکاران استفاده می شود.